Dziecko z ADHD w szkole. • Autor: Marta Handzlik-Rosuł. Mam problemy ze szkołą, do której uczęszcza moja córka. Córka ma stwierdzone ADHD przez lekarza psychiatrę. W szkole jest „napiętnowana” przez nauczycieli, którzy nie udzielają jej wsparcia. Ostatnio córka została przez kogoś pobita.

Wprowadzenie 1. Definicja ADHD w literaturze 2. Przyczyny występowania ADHD u dzieci 3. Rozpoznanie objawów ADHD 4. Leczenie ADHD 5. Postępowanie pedagogiczne Zakończenie Bibliografia Wprowadzenie Zespół zaburzeń uwagi ma podłoże w biologii mózgu i centralnego układu nerwowego. Choć czynniki środowiskowe wpływa­ją na zmiany kierunku ADHD w różnych okresach życia, większość specjalistów w tej dziedzinie podziela opinię, że charakterystyczne problemy ludzi cierpiących na ADHD wynikają z nieprawidłowego funkcjonowania neurobiologicznego. Właśnie zrozumienie roli czyn­nika biologicznego w powstawaniu syndromu zrewolucjonizowało nasze myślenie o ADHD w ostatniej dekadzie. Pozwoliło również skutecznie je leczyć, jak to obecnie czynimy[1]. Dokładny mecha­nizm powstawania ADHD pozostaje nadal nieznany. Nie istnieje takie uszkodzenie mózgu, taki system neuroprzekaźników ani gen, który uznalibyśmy jednoznacznie za wywołujący ADHD. Dokładne badania mózgu związane z ADHD jak dotąd nie przyniosły rozwiązania, po części z powodu ogromnej złożoności systemu kierującego uwagą. System kierujący uwagą angażuje, w ten czy inny sposób, nie­mal wszystkie struktury w mózgu. Zarządza naszą świadomością, procesem budzenia się, naszymi czynnościami i reakcjami. Dowody neurobiologiczne wskazują na to, że syndrom ma swoje podłoże w centralnym układzie nerwowym. To, w jaki sposób psycholodzy i badacze medycyny schyłku XIX stulecia definiowali naturę i przyczyny ADHD, opierając się na własnych sądach i intuicji, stanowi fascynującą historię myślenia dedukcyjnego połączonego z ogromną wytrwałością. Nie da się ustalić, kiedy wszystko się zaczęło. Z pewnością objawy ADHD towarzyszyły ludziom, od kiedy zaczęli kodyfikować przeszłość. Jednak nowoczesna historia ADHD, historia dostrzegania objawów w świecie norm moralnych i kary oraz przenoszenia ich do świata nauki zaczęła się gdzieś na przełomie XIX i XX wieku. [1] Hallowell, W świecie ADHD. Nadpobudliwość psychoruchowa z zaburzeniami uwagi u dzieci i dorosłych, Wyd. Media rodzina, Poznań 2004, s. 312-313.

Diagnostyka ADHD to złożony proces, który obejmuje: wywiad na temat problemu, wywiad rozwojowy i rodzinny, rozmowę z dzieckiem, zebranie informacji o funkcjonowaniu dziecka w szkole, wypełnienie kwestionariusza (np. kwestionariusz ADHD-RS), konsultację lekarską. Pozostałe badania, które są realizowane przy diagnozie ADHD to QEEG oraz

Opis Zespół nadpobudliwości psychoruchowej jest jednym z najczęstszych zaburzeń wieku dziecięcego. Każdego dnia wielu nauczycieli, rodziców i dzieci boryka się z tym problemem, co potwierdza niniejsza książka. Jest ona oparta na wieloletnim doświadczeniu autorów, wybitnych specjalistów w zakresie indywidualnej i grupowej pracy z dziećmi z ADHD, prowadzących warsztaty dla ich rodziców oraz szkolenia dla nauczycieli. ADHD w szkole łączy cechy kompleksowego podręcznika i skutecznego poradnika. Autorzy prezentują aktualne informacje na temat zespołu nadpobudliwości psychoruchowej, jego typowe objawy oraz cechy odróżniające go od innych zaburzeń. W przejrzysty sposób oddzielają fakty od mitów i podpowiadają, jakie kroki należy podjąć, gdy zauważymy u dziecka pierwsze symptomy zaburzenia. Omawiają kwestie dotyczące akceptacji osoby z ADHD, funkcjonowania dzieci z tym zespołem w domu dziecka czy rolę szkolnego asystenta ucznia. Opisują wiele strategii pracy z dziećmi z ADHD, najpopularniejsze i najskuteczniejsze metody i narzędzia terapeutyczne oraz kryteria diagnostyczne. Proponują także program szkoleniowy dla nauczycieli, który z pewnością podobnie jak wszystkie zawarte w książce rady i wskazówki pomoże im osiągać coraz lepsze rezultaty w pracy z uczniami z ADHD.

nika, że w 50-70% przypadków z ADHD współist-nieją objawy jednego lub kilku zaburzeń (rycina 1). [4,8] Rycina 1. Współwystępowanie ADHD z innymi za-kłóceniami rozwoju [8] Problemy dziecka, które mogą wiązać się z ADHD to m.in. [4,8,9]: słabsze osiągnięcia szkolne, osiągnięcie niż-szego wykształcenia, Sposoby radzenia sobie z … nadmierną impulsywnością 1. Wspólnie z uczniem opracuj system zasad, reguł oraz związanych z nim nagród i konsekwencji: stworzony system musi być zrozumiały dla ucznia, obowiązujące zasady w formie graficznej powieś na widocznym dla ucznia miejscu w klasie, kiedy dziecko koniecznie chce z Tobą rozmawiać, gdy jesteś zajęty, podaj mu kartkę, aby zapisało to, co przyszło mu właśnie do głowy i czym chce się z Tobą podzielić, porozmawiaj o tym z nim później, ostrzegaj dziecko przed zrobieniem czegoś, czego robić mu nie wolno, często przypominaj, że istnieją reguły, dopiero po kilku przypomnieniach zastosuj konsekwencje, kary i nagrody stosuj natychmiast, wzmacniaj wszystkie przejawy pożądanego zachowania. 2. Rozpoczynaj zajęcia lekcyjne od ćwiczeń odprężających, a następnie kinestetycznych. 3. W różnych sytuacjach zatrzymaj się na chwilę i poproś, aby dziecko opowiedziało, co może się zdarzyć (Co by było, gdyby…). 4. Przewiduj, kiedy nastąpi niepożądane, impulsywne zachowanie i powstrzymuj ucznia przed wykonaniem takiej czynności, mów jednocześnie o następstwach i konsekwencjach. Zobacz: zasady dobrej organizacji pracy ucznia nadruchliwością Włącz ucznia do aktywnego udziału w lekcji. Organizuj dziecku czas, by miało okazję do ruchu, ale jak najmniej przeszkadzało otoczeniu – może być Twoim pomocnikiem w prostych czynnościach. Zaplanuj krótkie przerwy w czasie dłuższych prac na wyładowanie zgromadzonej energii. Zasugeruj rodzicom udział dziecka w zajęciach sportowych. zaburzeniami koncentracji uwagi Ogranicz ilość bodźców dochodzących do ucznia. Stosuj indywidualizację pracy oraz stałą bezpośrednią pracę z uczniem. Dostosuj tempo pracy do możliwości ucznia. Wyznacz uczniowi konkretny cel i podziel zadania na mniejsze etapy. Natychmiastowo kontroluj poprawność wykonania zadań. Opracowanie: pedagog Kinga Ignaszewska - Łaz Źródło: Hallowel E., Ratey J. W świecie ADHD. Nadpobudliwość psychoruchowa z zaburzeniami uwagi u dzieci i dorosłych. Natowska H. Wychowanie dziecka nadpobudliwego. Wolańczyk T., Kołakowski A., Skotnicka M. Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci. Wolańczyk T., Kołakowski A., Pisula A., Skotnicka M. Dziecko z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD). Objawy i sposoby pomocy. Zobacz także: Jak ćwiczyć język w podróży?
Zazwyczaj objawy zaczynają być widoczne między 5. a 7. rokiem życia. Ich nasilenie jest niewspółmierne do wieku i poziomu rozwoju oraz utrudnia funkcjonowanie dziecka w otoczeniu. Diagnostyka . Rozpoznanie ADHD opiera się jedynie na obserwacji dziecka. Diagnostyka w kierunku ADHD powinna być oparta na 10 składowych. Są nimi:
Oto kilka wskazówek dla rodziców dla dzieci z ADHD, które ułatwią życie Twoje i Twojego dziecka:Â. 1. Skonfiguruj system nagród za dobre zachowanie. Zorganizowane systemy nagród są szczególnie skuteczne w przypadku dzieci z ADHD. Niezbędne jest wyjaśnienie, co się stanie, jeśli zasady będą przestrzegane i złamane. ADHD może mieć wpływ na wiele aspektów życia dziecka, w tym na naukę, relacje z rówieśnikami i rodziną, a także na samoocenę. Objawy ADHD można podzielić na trzy główne grupy .
  • wb77thd4vn.pages.dev/117
  • wb77thd4vn.pages.dev/142
  • wb77thd4vn.pages.dev/159
  • wb77thd4vn.pages.dev/192
  • wb77thd4vn.pages.dev/272
  • wb77thd4vn.pages.dev/128
  • wb77thd4vn.pages.dev/252
  • wb77thd4vn.pages.dev/282
  • wb77thd4vn.pages.dev/122
  • prawa dziecka z adhd w szkole