Łódzki metropolita przedłużył do 18 kwietnia dyspensę od udziału we mszach. Duszpasterz łódzkiego Kościoła przekazał, że mając na uwadze trwające wciąż zagrożenie zdrowia i życia spowodowane panująca epidemią, przedłuża o kolejny tydzień udzielenie dyspensy od obowiązku uczestnictwa we mszy świętej w niedziele i inne święta. ZOBACZ: Respiratory nas nie zbawią Dotyczy to wszystkich wiernych archidiecezji łódzkiej, a także osób przebywających w tym czasie na jej terenie. "Skorzystanie z dyspensy oznacza, że nieobecność w te dni na mszy świętej nie jest obciążona grzechem" – wyjaśnił metropolita w komunikacie opublikowanym na stronie kurii łódzkiej. ZOBACZ: Polak z Hiszpanii: policjanci sprawdzają 2-metrowymi kijami odległości między ludźmi na plaży Zachęcił również do osobistej i rodzinnej modlitwy i uczestniczenia we wspólnocie Kościoła przez transmisje radiowe, telewizyjne lub internetowe. "W związku z trwającym czasem Komunii świętej wielkanocnej usilnie zachęcam do przystępowanie do sakramentu pojednania i pokuty, a księży proszę o jak najszersze umożliwienie korzystania z niego w dni powszednie i świąteczne" – dodał abp Ryś. ZOBACZ: Prokurator: mogłam zażądać tylko kary śmierci Na kanale YouTube archidiecezji codziennie o godz. transmitowane są msze święte. Dostępne są też archiwalne zapisy, nauczania abpa Rysia (poniżej link) bap/ dki/
Jana Pawła II w Krośnie jest bardzo aktywny w mediach społecznościowych. Jego kanał na TikToku śledzi już ponad 700 tys. osób. Nagrywają krótki filmiki najczęściej podejmuje tematy związane z wiarą, ale nie tylko. Kapłan podczas transmisji na żywo odmawia także wspólnie z internautami różaniec. Czytaj także: Wojownicy Maryi
Ludzka seksualność jest skomplikowana. Oddziałuje na nas fizycznie, psychicznie i duchowo. Ze względu na moc grzechu, która weszła na świat po upadku człowieka, Bóg dał nam duchowe prawa, by seksualność pozostała tym błogosławieństwem, jakim miała upadku w grzech, szatan od razu wykorzystał jej potężną moc działania. Skomplikował wszystko i oddalił ludzi od Bożego błogosławieństwa. Czyste, seksualne pragnienia ludzi zostały skażone przez grzech i nagle zaczęli się wstydzić swojej nagości. (I Księga Mojżeszowa 3,7-11) Nieczyste skłonności zostały obudzone i dręczą ludzkość od wieków – przez wszystkie i seksualna niemoralność„Dlatego wydał ich Bóg na łup sromotnych namiętności; kobiety ich bowiem zamieniły przyrodzone obcowanie na obcowanie przeciwne naturze. Podobnie też mężczyźni zaniechali przyrodzonego obcowania z kobietą, zapałali żądzą, mężczyźni z mężczyznami popełniając sromotę i ponosząc na sobie samych należną za ich zboczenie karę.” (List do Rzymian 1,26-27)Słowo Boże wyjaśnia ponad wszelką wątpliwość, że homoseksualizm jest przeciwny Bożej woli, Jego zamiarom i jest grzechem. Wszyscy ludzie są kuszeni do pożądliwości seksualnych we wszelkich możliwych formach, rodzajach i przejawach. Ale Słowo Boże i duchowe prawa w nim zawarte są bardzo wyraźne: wszelkie seksualne związki między mężczyzną i kobietą poza małżeństwem są grzechem i nie mogą być błogosławione przez Boga.„I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich. I błogosławił im Bóg, I rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną … Dlatego opuści mąż ojca swego i matkę swoją i złączy się z żoną swoją, i staną się jednym ciałem.” (I Księga Mojżeszowa 1,27-28; 2,24)Słowo Boże i duchowe prawa w nim zawarte są bardzo jasne: wszelkie seksualne związki między mężczyzną i kobietą poza małżeństwem są grzechem i nie mogą być błogosławione przez seksualność nie jest grzechem. Ale seksualne pożądanie kogoś poza małżeństwem stwarza pokusę, by zgrzeszyć. Biblia nazywa to „pożądliwością” i uleganie jej jest grzechem. Zalicza się do tego seks przedmałżeński, seks poza małżeństwem, nieczyste myśli o seksie – i praktykowanie homoseksualizmu. W tym zakresie Biblia jest bardzo konkretna. (Część wersetów biblijnych na ten temat jest podana na końcu artykułu).Bóg jest najwyższą instancjąNasza osobowość, skłonności seksualne, reakcje, orientacje, opinie, punkty widzenia itp. są bardzo złożone. Niektóre z nich są zaprogramowane w naszych genach, podczas gdy inne powstają pod wpływem naszego środowiska, okoliczności, wykształcenia, wychowania i innych kultura i normy w naszym świecie ciągle się rozwijają i zmieniają, lecz Bóg, Jego Słowo i Duch zawarty w Jego Słowie pozostaje niezmieniony. Kiedy Bóg wyraźnie zakazał homoseksualizm i inne niemoralne formy aktywności seksualnej, to nie dlatego, że był nieoświecony, naiwny lub nietolerancyjny. Prawo zostało nadane, by przeciwdziałać grzechowi i temu, że ludzkość daleko odeszła od pierwotnych zamierzeń i Bożego błogosławieństwa. To, co według Bożych standardów było kiedyś niemoralne, nie stało się moralne tylko dlatego, że większość ludzi dzisiaj to toleruje i szczęście, że prawa ludzkie i wolność człowieka są głównym tematem naszych czasów, a ucisk, przemoc, niesprawiedliwość i nadużycia są piętnowane. Jednak część tej „wolności”, o którą się dzisiaj woła i która staje się prawem, jest bezpośrednio przeciwna Bożym, duchowym prawom i odwołuje się bezpośrednio do grzesznych skłonności i pożądliwości ludzkiej natury. W najlepszym wypadku jest to błędny kierunek, a w najgorszym – samo zło. Ani nasze własne mniemania, ani opinie i poglądy większości, nie mogą być naszym najwyższym autorytetem. Bóg jest stwórcą. On jest Wszechmocny i tylko Jego wola, wyrażona w Biblii, jest niezmienna i doskonała – teraz i na homoseksualne są wyraźnie wymienione w Biblii jako odrażające dla Boga i jako takie nie powinny podlegać żadnej dyskusji wśród chrześcijan, którzy naprawdę chcą służyć Bogu. Jeśli wierzymy w Słowo Boże jako Słowo od Boga, to w ogóle nie ma o czym dyskutować. Nie możemy tego dopasowywać do naszych własnych celów, bez względu na to, cokolwiek to nie pozwoli, byś był kuszony ponad siłyTo, by nie żyć według swoich wrodzonych skłonności homoseksualnych wymaga ogromnej ofiary i może być walką, która trwa przez całe życie. Ale Bóg jest wierny. Obojętnie jak trudnym to jest i jak nie do zniesienia wydaje się być cierpienie, On daje nam moc, by zwyciężyć i żyć dla Niego czystym życiem.„Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść.” (I List do Koryntian 10,13)Punktem wyjścia jest krzyż – musimy umartwić wszelkie grzeszne skłonności i pożądliwości. (List do Kolosan 3,5-7; List do Galacjan 5,24) Danej osobie niekoniecznie zabierze lub zmieni naturalny pociąg czy orientację seksualną, ale nie musi ona być dłużej niewolnikiem grzechu. Zostanie uwolniona, by służyć Bogu i czynić Jego wolę. Taka ofiara jest niezwykle przyjemna Bogu i On da obfitą nagrodę, nie tylko kiedyś w niebie, ale już tutaj na ziemi. Bóg błogosławi tych, którzy żyją całkowicie dla Niego. Nikt, kto rzeczywiście oddał wszystko, by służyć Bogu, nie będzie tego żałował. Bóg pragnie tylko tego, co dla nas jest nienawidzi grzechu, ale również miłuje każdego grzesznika, obojętnie kim jest, jaka jest jego przeszłość i co zrobił. (List do Rzymian 6,23) On miłuje każdego z nas o wiele więcej niż potrafimy to zrozumieć. On posłał swojego Syna, Jezusa Chrystusa, który zapłacił najwyższą cenę za nasze grzechy i pokazał nam drogę wyjścia. Nie ma grzechu, za który Jezus by nie umarł; nie ma też pokuszenia, co do którego Bóg nie mógłby nam dać dosyć mocy, byśmy potrafili go przezwyciężyć. On wyciągnął Swoją rękę – uchwyć się jej!„Teraz zaś, wyzwoleni od grzechu, a oddani w służbę Bogu, macie pożytek w poświęceniu, a za cel żywot wieczny.” (List do Rzymian 6,22) Walka może być trudna, ofiara może być ogromna, ale nic nie może się równać z tym wiecznym, wspaniałym życiem, które Bóg da tym, których imiona są zapisane w Księdze Żywota – tym, którzy zwyciężyli. (List do Rzymian 8,18 i Objawienie Jana 3,5)Kilka wersetów z Biblii na temat niemoralności seksualnej„Nie będziesz cieleśnie obcował z mężczyzną jak z kobietą. Jest to obrzydliwością.” (III Księga Mojżeszowa 18,22)„Albo czy nie wiecie, że niesprawiedliwi Królestwa Bożego nie odziedziczą? Nie łudźcie się! Ani wszetecznicy, ani bałwochwalcy ani cudzołożnicy, ani rozpustnicy, ani mężołożnicy. Ani złodzieje, ani chciwcy, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy Królestwa Bożego nie odziedziczą. A takimi niektórzy z was byli; aleście obmyci, uświęceni, i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego.” (I List do Koryntian 6,9-11)„Słyszeliście, iż powiedziano: Nie będziesz cudzołożył. A Ja wam powiadam, że każdy kto patrzy na niewiastę i pożąda jej, już popełnił z nią cudzołóstwo w sercu swoim.” (Ewangelia Mateusza 5,27-28)„Uciekajcie przed wszeteczeństwem. Wszelki grzech, jakiego człowiek się dopuszcza, jest poza ciałem; ale kto się wszeteczeństwa dopuszcza, ten grzeszy przeciwko własnemu ciału.” (I List do Koryntian 6,18)„Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich, a łoże nieskalane; rozpustników bowiem i cudzołożników sądzić będzie Bóg.” (List do Hebrajczyków 13,4)„Dlatego też wydał ich Bóg na łup pożądliwości ich serc ku nieczystości, aby bezcześcili ciała swoje między sobą. Ponieważ zamienili Boga prawdziwego na fałszywego i oddawali cześć, i służyli stworzeniu zamiast Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. Dlatego wydał ich Bóg na łup sromotnych namiętności; kobiety ich bowiem zamieniły przyrodzone obcowanie na obcowanie przeciwne naturze. Podobnie też mężczyźni zaniechali przyrodzonego obcowania z kobietą, zapałali jedni ku drugim żądzą, mężczyźni z mężczyznami popełniając sromotę i ponosząc na sobie samych należną za ich zboczenie karę. A ponieważ nie uważali za wskazane uznać Boga, przeto wydał ich Bóg na pastwę niecnych zmysłów, aby czynili to, co nie przystoi. Są oni pełni wszelkiej nieprawości, złości, chciwości, nikczemności, pełni są również zazdrości, morderstwa, zwady, podstępu, podłości. Potwarcy, oszczercy, nienawidzący Boga, zuchwali, pyszni, chełpliwi, wynalazcy złego, rodzicom nieposłuszni. Nierozumni, niestali, bez serca, bez litości. Oni, którzy znają orzeczenie Boże, że ci, którzy to czynią, winni są śmierci, nie tylko to czynią, ale jeszcze pochwalają tych, którzy to czynią.” (List do Rzymian 1,24-32)
Czasem człowiek jest tak przestraszony życiem, perspektywą samotnego borykania się z losem, że nie jest w stanie rozważać swoich decyzji w kategoriach grzechu i bezgrzeszności. Kobieta, która zostaje sama z dzieckiem lub z dziećmi, bo mąż ją rzucił, jest tak przerażona, że jeśli spotka kogoś, kto okaże jej serce, decyduje
Słowo „pożądanie” ma bardzo różne konotacje i często źle je rozumiemy. W konsekwencji nie za bardzo wiemy, o czym mówimy. Istnieje teologiczne pojęcie „pożądania”, które związane jest z sercem człowieka. Nasze serce — grzeszne po grzechu pierworodnym, niezdolne do kochania — na różne sposoby ujawnia się w naszych uczynkach. Mówi o tym Jezus, zwracając uwagę, że wszelkie grzechy: chciwość, gniew, rozpusta, wypływają z serca człowieka. Trzeba zaznaczyć — z serca, które jest pożądliwe. Myślenie definiujące „pożądliwość” jako pożądliwość serca nie może być utożsamiane z pojmowaniem pożądliwości ciała w znaczeniu psychoseksualnym, czyli ze wszystkimi reakcjami, jakie mężczyzna i kobieta przeżywają w odniesieniu do siebie. A zatem fakt, że się pobudzamy, że będąc ze sobą, rozmawiając, przytulając się, podobając się sobie, oddziałujemy na siebie; że mężczyzna i kobieta przeżywają razem coraz większą namiętność, właśnie pożądanie, jest to rzeczywistość, która została stworzona przez Pana Boga. Bóg, stwarzając człowieka, Adama i Ewę, stworzył naszą cielesność tak, że przeżywamy pragnienie bycia ze sobą, rozbudzenie, roznamiętnienie i pożądliwość. Nie można mylić pożądliwości w sensie teologicznym z drugim znaczeniem pożądliwości, przejawiającym się w wymiarze psychoseksualnym. Jest to rozróżnienie bardzo ważne dla życia seksualnego człowieka. Dla zdrowych relacji między mężczyzną i kobietą niezwykle istotne jest, żeby zdawali sobie oni z tego sprawę. To, nad czym należy czuwać, to serce, gdyż właśnie w sercu dokonuje się decyzja. W sercu wybieramy, kim chcemy być. I decyzja ta ujawnia się także poprzez nasze ciało. Dobrze przedstawia to przykład: jeżeli mężczyzna i kobieta się kochają, pragną być ze sobą na zawsze i mężczyzna patrzy na kobietę pożądliwie — nie wywołuje to jednak w kobiecie lęku. Wprost przeciwnie chce się ona otworzyć przed kochanym mężczyzną, rozebrać, oddać mu się cała, bo czuje się kochana i bezpieczna. W oczach mężczyzny widzi miłość. Drugi całkowicie odmienny przykład: na ulicy mężczyzna patrzy na kobietę, która wzbudza jego zainteresowanie, i chciałby z nią współżyć seksualnie. Kobieta odbiera ten komunikat, zaczyna się zasłaniać. Czyli wzrok mężczyzny jest pożądliwy w znaczeniu serca — w swoim sercu mężczyzna chce wykorzystać tę kobietę. Nie znając jej ani nie kochając, skoncentrowany tylko na jej ciele, chce wyrządzić jej krzywdę — egoistycznie nacieszyć się przyjemnością, jakiej spodziewa się w kontakcie z jej ciałem. Zredukował zatem kobietę do ciała. Taki wzrok budzi zagrożenie, ponieważ wypływa z serca pożądliwego. W pierwszym przypadku serce jest czyste, choć na zewnątrz miłość wyraża się w rozbudzeniu; w drugim serce jest brudne, jego pragnienia też doprowadziły do rozbudzenia. Jednak moralnej ocenie podlega nie rozbudzenie zewnętrzne, cielesne, psychoseksualne, lecz serce, które — w drugim przypadku — chciało skrzywdzić kobietę. O rozróżnieniu tym mówi Jezus w Kazaniu na Górze, gdy przedstawia nową moralność. Polega ona nie na ocenie zewnętrznego zachowania, ale właśnie na ocenie tego, co dzieje się w sercu człowieka. Jezus nie znosi przykazania „Nie cudzołóż”. Odwołuje się do niego w słowach: „Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż!. A ja wam powiadam: »Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa«” (Mt 5, 27—28). Fragment ten często jest niewłaściwie interpretowany. Często rozumiemy, że czysty jest tylko ten i jedynie ten ma czyste serce, kto w ogóle nie pomyśli, że chciałby przespać się z kobietą; jeśli chodzi o małżeństwo — z kobietą, którą nie jest żoną. W takim ujęciu czystość oznacza pozbawienie reakcji seksualnych, pragnień i pobudzeń, jakie pojawiają się w różnych sytuacjach życia człowieka. Według tego myślenia czysty mężczyzna przestaje, powinien przestać interesować się w ogóle kobietami, może interesować się tylko swoją żoną. I osobą, przy której mógłby się pobudzić, mając czyste serce, jest jedynie jego żona. Jeżeli odczuwa pobudzenie seksualne, pragnienie czy ma myśli seksualne, związane z jakąkolwiek inną kobietą, jest nieczysty, w swoim sercu dopuścił się cudzołóstwa. A zatem już w tym momencie byłby przez Jezusa surowiej oceniony moralnie, niż oceniany był Żyd na podstawie prawa Mojżesza, według którego grzech mógł się dokonać dopiero we współżyciu z kobietą. Jest to błędna interpretacja. Jezusowi nie chodziło o takie podejście. Błąd polega na myleniu pożądliwości cielesnej w sensie psychoseksualnym z pożądliwością serca. Jezus mówi coś innego. Jest rzeczą naturalną, że ludzie na siebie reagują i mogą się pobudzić w kontakcie ze sobą. Nie jest to grzechem, bo tak reaguje człowiek — cały czas odbieramy bodźce od innych. Grzech pojawia się dopiero wtedy, kiedy człowiek w swoim sercu wybierze cudzołóstwo. Może się ono nie zrealizować, ale w sercu zadecydujemy, zgodzimy się na to, że chcemy z jakąś osobą współżyć. I w konsekwencji będziemy do tego dążyć, ponieważ w sercu podjęliśmy taką decyzję. Podjęcie decyzji dotyczącej chęci seksualnego wykorzystania kobiety jest grzechem, który dokonał się we wnętrzu człowieka, i jest tylko kwestią czasu, kiedy ujawni się on na zewnątrz. Może także się zdarzyć i często się zdarza sytuacja odwrotna. Dochodzi do rozbudzenia seksualnego, ale w sercu człowiek nie podejmuje decyzji prowadzącej go do rozbudzenia, ponieważ wie, że ta kobieta/ten mężczyzna nie jest jego żoną/jej mężem. Chce być wierny i decyzja wierności cały czas jest obecna w sercu. Chociaż psychika i ciało silnie zareagowały, nie pojawiło się dążenie, jako wewnętrzna decyzja woli, nie został więc popełniony grzech, mimo pojawienia się silnych pragnień zbliżenia seksualnego. O. Ksawery Knotz OFMCap — doktor teologii pastoralnej; kapucyn, duszpasterz małżeństw. Prowadzi rekolekcje dla małżeństw „Akt małżeński”; jest redaktorem portalu Szansa spotkania i autorem książek, „Seks, jakiego nie znacie. Dla małżonków kochających Boga”, „Seks jest boski”. Artykuł ukazał się w „Zbliżeniach” nr 2 pt. „Mistyka seksu” opr. mg/mg
. kobieta nie jest grzechem
